Ορθοδοντική

Η επανορθωτική ορθοδοντική θεραπεία είναι η τυπική ορθοδοντική θεραπεία που απαιτείται για τη διόρθωση υπάρχοντος ορθοδοντικού προβλήματος. Ένα παράδειγμα αποτελεί η θεραπεία με ακίνητες ορθοδοντικές συσκευές (σιδεράκια) μιας ανωμαλίας σύγκλεισης όπου τα επάνω δόντια βρίσκονται πολύ πιο μπροστά σε σχέση με τα κάτω δόντια (πεταχτά επάνω δόντια).

Η προληπτική ορθοδοντική θεραπεία πραγματοποιείται με ήπιες, στοχευμένες παρεμβάσεις, που έχουν σκοπό να αποτρέψουν τη γένεση σημαντικών προβλημάτων που θα απαιτούσαν περισσότερο εκτεταμένες παρεμβάσεις στο μέλλον.

Ένα απλό παράδειγμα αποτελεί η τοποθέτηση συσκευής διατήρησης χώρου σε περίπτωση πρόωρης απώλειας νεογιλού (παιδικού) δοντιού λόγω τερηδόνας. Η διατήρηση χώρου είναι απαραίτητη ώστε να μπορεί αργότερα στο χώρο αυτό να ανατείλει το διάδοχο μόνιμο δόντι.

Η κατασταλτική ορθοδοντική θεραπεία πραγματοποιείται με στοχευμένες παρεμβάσεις σε περίπτωση ύπαρξης κάποιου προβλήματος, με σκοπό τη διόρθωση του πριν τη δημιουργία σοβαρότερων προβλημάτων. Πραγματοποιείται συνήθως στα παιδιά πριν αυτά αλλάξουν όλα τους τα νεογιλά (παιδικά) δόντια. Για παράδειγμα, σε περίπτωση που έχει χαθεί ο απαιτούμενος χώρος για την ανατολή ενός μόνιμου δοντιού, όπως συμβαίνει μετά από πρόωρη απώλεια νεογιλού, σε κάποιες περιπτώσεις χρειάζεται άμεση ανάκτηση του χώρου πριν το παιδί αλλάξει όλα του τα δόντια.

Ορθοδοντική θεραπεία στα πλαίσια αποκατάστασης της στοματικής υγείας σε συνεργασία με άλλες ειδικεύσεις (υποστηρικτική). Αυτός ο τύπος ορθοδοντικής θεραπείας στοχεύει στην προετοιμασία του στόματος και της θέσης των δοντιών ώστε να πραγματοποιηθεί με επιτυχία και σε σωστή βάση η αποκατάσταση της στοματικής υγείας, αισθητικής και λειτουργίας του ασθενή, σε συνεργασία με άλλες ειδικεύσεις της οδοντιατρικής, όπως είναι η προσθετική, η περιοδοντολογία και η εμφυτευματολογία. Ένα συνηθισμένο παράδειγμα αποτελεί η κατάλληλη διευθέτηση των διαστημάτων και η τοποθέτηση των δοντιών σε σωστή θέση ώστε να πραγματοποιηθεί με επιτυχία η τοποθέτηση προσθετικής αποκατάστασης σε φυσικά δόντια ή εμφυτεύματα.

Η ορθοδοντική θεραπεία με κινητά μηχανήματα έχει συνήθως περιορισμένες δυνατότητες και γι’ αυτό είναι κατάλληλη για συγκεκριμένες περιπτώσεις προβλημάτων. Το βασικό πλεονέκτημα της θεραπείας αυτής αποτελεί η δυνατότητα που δίνει στον ασθενή για εύκολη αφαίρεση του μηχανισμού και άνετο καθαρισμό του στόματος.

Η ορθοδοντική θεραπεία με διαφανείς νάρθηκες έχει το πλεονέκτημα πως οι μηχανισμοί είναι ουσιαστικά αόρατοι. Απαιτεί όμως άριστη συνεργασία από τον ασθενή και έχει συγκεκριμένους περιορισμούς που την καθιστούν ακατάλληλη για την αντιμετώπιση όλου του εύρους των ορθοδοντικών προβλημάτων.

Η κλασσική ορθοδοντική θεραπεία πραγματοποιείται με ακίνητους ορθοδοντικούς μηχανισμούς (σιδεράκια) που συγκολλούνται στην εξωτερική επιφάνεια των δοντιών και δεν μπορούν να αφαιρεθούν από τον ασθενή. Οι μηχανισμοί αυτοί μπορεί να είναι μεταλλικοί ή κατασκευασμένοι από διάφορα αισθητικά/διαφανή υλικά, όπως είναι η πορσελάνη. Το κάθε υλικό έχει συγκεκριμένες ενδείξεις και αντενδείξεις και συνεπώς δεν υπάρχει ένα υλικό το οποίο είναι το καταλληλότερο για όλες τις περιπτώσεις. Στους ενήλικες ασθενείς επιλέγονται πάντοτε αισθητικά υλικά.Πλεονέκτημα της θεραπείας αυτής αποτελεί η μεγάλη ακρίβεια, η σχετικά μικρή εξάρτηση από τη συνεργασία του ασθενή και τελικά η υψηλή αποτελεσματικότητα της μεθόδου. Μειονέκτημα αποτελεί ο ελαφρώς μεγαλύτερος χρόνος που απαιτείται για την καθαριότητα των δοντιών κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Ορθοδοντική θεραπεία με εσωτερικούς ακίνητους μηχανισμούς (γλωσσικά σιδεράκια). Η ορθοδοντική θεραπεία με γλωσσικά σιδεράκια είναι ουσιαστικά όμοια με την κλασσική ορθοδοντική θεραπεία με τη διαφορά πως οι μηχανισμοί είναι τοποθετημένοι στην εσωτερική/γλωσσική επιφάνεια των δοντιών και άρα δεν είναι ορατοί κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Αυτό είναι και το βασικό πλεονέκτημα της μεθόδου. Μειονεκτήματα της μεθόδου αποτελούν η αυξημένη δυσφορία που νιώθουν οι ασθενείς στη γλώσσα τις πρώτες εβδομάδες της θεραπείας, καθώς και τυχόν διαταραχές τις ομιλίας που μπορεί να εμφανιστούν αρχικά ή και να παραμείνουν καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας σε μικρό ποσοστό ασθενών.